19 Sierpnia 2024

Frankowe zabezpieczenia – lipiec 2024 r.

Chociaż dla wielu wakacyjny czas kojarzy się z mniejszym natężeniem dynamiki pracy, a czasem nawet z tzw. przestojem, to z procesowego punktu widzenia tegoroczne miesiące letnie są nie tylko bardzo pracowite, ale też owocne w rozstrzygnięcia – korzystne dla naszych Klientów.

Wśród wspomnianych rozstrzygnięć znalazło się wiele tych, mocą których wstrzymywana zostaje konieczność spłacania przez reprezentowanych przez nas kredytobiorców rat kredytów zaciągniętych w walutach obcych. Przedstawić możemy tym samym aż 5 postanowień sądów w przedmiocie udzielenia kredytobiorcom zabezpieczeń w tym zakresie.

  • Sprawa przeciwko Raiffeisen Bank International AG – postanowienie Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie (SSO Anna Nisiobędzka) z dnia 13 czerwca 2024 r., III C 781/24 – wniosek o zabezpieczenie sformułowano w pozwie, a na jego udzielenie czekaliśmy 5 miesięcy. Choć postanowienie zapadło w połowie czerwca, zostało nam doręczone dopiero z początkiem lipca.
  • Sprawa przeciwko Santander Consumer Bank S.A. – postanowienie Sądu Okręgowego w Zielonej Górze (SSO del. Agnieszka Borodziuk) z dnia 4 lipca 2024 r., I C 319/24 - wniosek o zabezpieczenie sformułowano w pozwie, czas oczekiwania na rozstrzygnięcie: 4 miesiące.
  • Sprawa przeciwko PKO BP S.A. – postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie (SSO Agnieszka Wlekły-Pietrzak) z dnia 8 lipca 2024 r., XXVIII C 5146/24 – wniosek o zabezpieczenie sformułowano w pozwie, czas oczekiwania na rozstrzygnięcie: 2 miesiące.
  • Sprawa przeciwko Raiffeisen Bank International AG – postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie (SSO Joanna Kiełkowska) z dnia 22 lipca 2024 r., XXVIII C 1516/24 – wniosek o zabezpieczenie sformułowano w pozwie, czas oczekiwania na rozstrzygnięcie: 6 miesięcy.
  • Sprawa przeciwko Raiffeisen Bank International AG – postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie (SSO del. Joanna Rawska-Szklarz) z dnia 31 lipca 2024 r., I C 1219/23 – wniosek o zabezpieczenie wysłano do Sądu w dniu 23 lipca 2024 r., czas oczekiwania na rozstrzygnięcie: 8 dni.

Najnowsze na blogu

Frankowicze odzyskują spokój: Zabezpieczenia sądowe w sprawach Kancelarii

W dobie przedłużającego się procedowania spraw frankowych oraz rosnącej inflacji i wzrostu cen dóbr i usług, istotną korzyścią dla kredytobiorców pozostających w procesie sądowym z bankiem jest możliwość uzyskania sądowego zezwolenia na wstrzymanie płatności rat kredytowych. Tego typu zabezpieczenie stanowi namiastkę powrotu do stabilności finansowej i  ogranicza stres związany z długim oczekiwaniem na uwolnienie od szkodliwego zobowiązania kredytowego.

Działania Kancelarii doprowadziły w ostatnim okresie do zapewnienia tej stabilności naszym klientom aż w pięciu sprawach sądowych. Cztery z tych zabezpieczeń zostały wydane przez Sądy Apelacyjne.
Podwójna przegrana mBank SA w trzy miesiące – najszybszy warszawski wyrok w historii Kancelarii!

W dniu 21 listopada 2024 r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga (SSR del. Agnieszka Perehubka) uznał za nieważny spłacony w 2019 r. kredyt frankowy w mBanku SA z roku 2008. W toku tego samego postępowania doszło też do jednoczesnego oddalenia pozwu wzajemnego wniesionego przez bank o zapłatę kapitału. 

Na złoty medal zasługuje postawa Sądu, który zakończył sprawę wniesioną w sierpniu 2024 r, czyli dokładnie w 3 miesiące! Jest to w bodaj najszybciej uzyskany wyrok sądu warszawskiego w historii naszej Kancelarii.
Rozczarowujący wyrok w sprawie kredytu frankowego: Pro-bankowa decyzja Sądu Apelacyjnego!

W dniu 29 października 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSA Roman Dziczek), rozpoznając apelacje w sprawie kredytu frankowego złożone zarówno przez Bank, jak i kredytobiorcę (sygn. akt I ACa 700/23), wydał rozstrzygnięcie, które niestety spotkało się z naszym rozczarowaniem. Wyrok ma charakter zdecydowanie pro-bankowy.

Choć Sąd utrzymał w mocy orzeczenie o nieważności umowy kredytowej, orzekł jednocześnie, że powódce w ogóle nie należą się odsetki od dochodzonego przez nią świadczenia pieniężnego. Stało się tak dlatego, że Sąd uzależnił zwrot od Banku kwoty od zaofiarowania przez kredytobiorcę Bankowi kwoty kapitału kredytu, wprowadzając tym samym mechanizm tzw. prawa zatrzymania, zgodnie z postulatem zgłoszonym przez Bank w apelacji.