4 Września 2023

Frankowe zabezpieczenia - sierpień 2023

Tegoroczne wakacje zakończyły się dla reprezentowanych przez nas kredytobiorców frankowych pozytywnym akcentem. Z końcem sierpnia uzyskaliśmy trzy zabezpieczenia, dzięki którym nasi Klienci nie muszą spłacać rat kredytu przez czas trwania postępowania sądowego. Można nieśmiało wnioskować, że zapadły w dniu 15 czerwca 2023 r. w sprawie C‑287/22 wyrok TSUE (dot. sądowego zabezpieczenia roszczeń) znajduje coraz większe uznanie w orzecznictwie warszawskich sądów.

Poniżej lista zapadłych orzeczeń wraz z ich krótkim omówieniem:

  • Sprawa przeciwko mBank S.A. – postanowienie Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie (SSO Rafał Zgliński) z dnia 30 sierpnia 2023 r., sygn. akt I C 2516/23 – zabezpieczenie dotyczy dwóch umów kredytu i zostało udzielone w terminie niespełna miesiąca od wniesienia pozwu
  • Sprawa przeciwko Bankowi BPH S.A. – postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie (SSO Agnieszka Kossowska) z dnia 25 sierpnia 2023 r., sygn. akt XXVIII C 9826/23 – zabezpieczenia udzielono po niespełna 2,5 miesiącach od wniesienia pozwu, co, biorąc pod uwagę realia panujące w warszawskim Sądzie Okręgowym, tzw. Wydziale frankowym, jest zadowalającym wynikiem.
  • Sprawa przeciwko Bankowi BPH S.A. – postanowienie Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie (SSO Eliza Nowicka-Skowrońska) z dnia 31 sierpnia 2023 r., sygn. akt I C 2323/23 – w tej sprawie, biorąc pod uwagę jej specyfikę i zawiłość, zabezpieczenie również zostało udzielone szybko (około 1,5 miesiąca od wniesienia pozwu). W ramach postępowania dochodzimy bowiem stwierdzenia nieważności umowy kredytowej, której przedmiotem początkowo był kredyt złotówkowy, którego oprocentowanie było oparte na wskaźniku WIBOR, następnie przekształcony w kredyt waloryzowany kursem CHF!

Ostatnia ze spraw, w której uzyskaliśmy zabezpieczenie, jest o tyle ciekawa, że jej ramach skonstruowaliśmy dwutorową argumentację odnoszącą się do nieważności umowy. Po pierwsze twierdzimy, że zawarcie aneksu przekształcającego umowę spowodowało zmianę charakteru stosunku prawnego – z kredytu złotówkowego na kredyt waloryzowany do waluty obcej, w związku z czym umowa w pierwotnej wersji przestała obowiązywać, a kwestię nieważności należy rozpatrywać wyłącznie w oparciu o umowę przekształconą (frankową).

Z drugiej zaś strony wskazujemy, że sankcją nieważności dotknięta była umowa również w jej pierwotnym brzmieniu, jako umowa kredytu złotówkowego oparta na wskaźniku WIBOR, właśnie ze względu na zastosowanie w umowie tego wskaźnika. Najbliższy czas pokaże, do której z powyższych argumentacji przychyli się Sad rozpoznający sprawę.

Najnowsze na blogu