9 Lutego 2023

REKORDOWA WYGRANA frankowiczów przeciwko Deutsche Bank w trudnej sprawie

W dniu 31 stycznia 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Anna Lipińska) stwierdził nieważność umowy kredytu Deutsche Bank PBC SA oraz zasądził na rzecz Klientów wszystkie wpłacone na rzecz banku raty, których równowartość to obecnie ponad 6,5 MLN ZŁOTYCH, wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 22 stycznia 2021 r. (upływ 14 dni z wezwania do zapłaty – oddalenie powództwa jedynie co do 7 dni odsetek).

Sprawa była o tyle nietypowa, że:

  • klauzula kursowa zawarta w umowie kredytu stosowana do wypłaty środków, odbiegała od standardowo stosowanej przez bank („Wypłata kredytu nastąpi po kursie kupna waluty na rynku międzybankowym pomniejszonym o 1%”), co według banku oznaczało jej wynegocjowanie przez kredytobiorców,
  • bank wskazywał na rzekome doświadczenie walutowe kredytobiorców, ze względu na wcześniejsze zaciągnięcie przez prowadzoną przez nich spółkę kapitałową, kredytów odnoszących się do walut obcych;
  • bank kwestionował konsumencki status kredytobiorców, ze względu na fakt nabycia nieruchomości, która nie była głównym miejscem zamieszkania powodów;
  • kredyt został spłacony w całości w 2018 r.


Wskazywaliśmy na brak negocjowania ww. klauzuli i przedstawienie jej już w pierwotnym wzorcu umownym udostępnionym kredytobiorcom przed zawarciem umowy, jak i na brak wiedzy konsumentów co tak naprawdę było korzystniejsze w niej, w stosunku do standardowo stosowanej. Oczywiście w dalszym ciągu, nawet przy takiej klauzuli, pozostawał problem braku oznaczenia wysokości świadczenia podlegającego wypłacie na rzecz kredytobiorców, kwestie ryzyka kursowego i braku wypełnienia obowiązków informacyjnych itd.

Sąd nie podzielił argumentacji banku co do wspomnianych kwestii i orzekł, że podstawą nieważności umowy było przede wszystkim naruszenie art. 353(1) k.c., jak i abuzywność kwestionowanej klauzuli waloryzacyjnej oraz klauzul kursowych. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że powodom nie został wyjaśniony mechanizm przeliczenia kwoty kredytu. Umowa nie podlegała negocjacjom. Wzorzec umowny był nieprzejrzysty i zawierał nierównomierny rozkład uprawnień i obowiązków Stron. Bank nie zaproponował kredytobiorcom zabezpieczenia ryzyka kursowego. Mechanizm ustalania kursów waluty CHF przez bank cechował się arbitralność i niczym nieuzasadnione było występowanie dwóch różnych mierników (kurs kupna i sprzedaży) celem ustalenia wysokości świadczenia.

Smaczkiem w sprawie były zeznania dawnego pracownika banku, który podpisywał się po umową kredytu. Sam nie zajmował się obsługą konsumentów, lecz kredytami firmowymi. Jak wskazał w trakcie składania zeznań – w tożsamym czasie (2005 r.) Deutsche Bank wymagał od przedsiębiorców wnioskujących o kredyty odnoszące się do walut obcych, wykazania wpływów na rachunku w tej walucie, jak również wypełnienia ankiety MIFID-owskiej (odnoszącej się do produktów inwestycyjnych). Oznaczało to, że konsumenci i przedsiębiorcy byli co do takich samych produktów kredytowych traktowani w zupełnie inny sposób – co do tych pierwszych były dalece mniejsze wymagania kredytowe, co wiemy jak się skończyło.

Samo postępowanie trwało równo 2 lata, co jak na warunki warszawskie, a zwłaszcza tzw. stare wydziały, jest czasem krótkim. Prawdopodobnie był to również ostatni wydany przez Panią Sędzię Lipińską wyrok na delegacji w SO w Warszawie. Cieszy również zmiana orzecznictwa Pani Sędzi z wydawania wyroków oddalających roszczenia frankowiczów w całości, na uznawanie umów kredytu za nieważne!

Wyrok nie jest prawomocny, bank złoży od niego zapewne apelację.

Sprawę prowadzi adw. Marcin Lizurek oraz r.pr. Amelia Maria Szukowska.

Najnowsze na blogu

Frankowicze odzyskują spokój: Zabezpieczenia sądowe w sprawach Kancelarii

W dobie przedłużającego się procedowania spraw frankowych oraz rosnącej inflacji i wzrostu cen dóbr i usług, istotną korzyścią dla kredytobiorców pozostających w procesie sądowym z bankiem jest możliwość uzyskania sądowego zezwolenia na wstrzymanie płatności rat kredytowych. Tego typu zabezpieczenie stanowi namiastkę powrotu do stabilności finansowej i  ogranicza stres związany z długim oczekiwaniem na uwolnienie od szkodliwego zobowiązania kredytowego.

Działania Kancelarii doprowadziły w ostatnim okresie do zapewnienia tej stabilności naszym klientom aż w pięciu sprawach sądowych. Cztery z tych zabezpieczeń zostały wydane przez Sądy Apelacyjne.
Podwójna przegrana mBank SA w trzy miesiące – najszybszy warszawski wyrok w historii Kancelarii!

W dniu 21 listopada 2024 r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga (SSR del. Agnieszka Perehubka) uznał za nieważny spłacony w 2019 r. kredyt frankowy w mBanku SA z roku 2008. W toku tego samego postępowania doszło też do jednoczesnego oddalenia pozwu wzajemnego wniesionego przez bank o zapłatę kapitału. 

Na złoty medal zasługuje postawa Sądu, który zakończył sprawę wniesioną w sierpniu 2024 r, czyli dokładnie w 3 miesiące! Jest to w bodaj najszybciej uzyskany wyrok sądu warszawskiego w historii naszej Kancelarii.
Rozczarowujący wyrok w sprawie kredytu frankowego: Pro-bankowa decyzja Sądu Apelacyjnego!

W dniu 29 października 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSA Roman Dziczek), rozpoznając apelacje w sprawie kredytu frankowego złożone zarówno przez Bank, jak i kredytobiorcę (sygn. akt I ACa 700/23), wydał rozstrzygnięcie, które niestety spotkało się z naszym rozczarowaniem. Wyrok ma charakter zdecydowanie pro-bankowy.

Choć Sąd utrzymał w mocy orzeczenie o nieważności umowy kredytowej, orzekł jednocześnie, że powódce w ogóle nie należą się odsetki od dochodzonego przez nią świadczenia pieniężnego. Stało się tak dlatego, że Sąd uzależnił zwrot od Banku kwoty od zaofiarowania przez kredytobiorcę Bankowi kwoty kapitału kredytu, wprowadzając tym samym mechanizm tzw. prawa zatrzymania, zgodnie z postulatem zgłoszonym przez Bank w apelacji.