Wynagrodzenie banków za korzystanie z kapitału zmasakrowane opinią TSUE | Po Stronie Konsumenta #43

W dobie przedłużającego się procedowania spraw frankowych oraz rosnącej inflacji i wzrostu cen dóbr i usług, istotną korzyścią dla kredytobiorców pozostających w procesie sądowym z bankiem jest możliwość uzyskania sądowego zezwolenia na wstrzymanie płatności rat kredytowych. Tego typu zabezpieczenie stanowi namiastkę powrotu do stabilności finansowej i  ogranicza stres związany z długim oczekiwaniem na uwolnienie od szkodliwego zobowiązania kredytowego.

Działania Kancelarii doprowadziły w ostatnim okresie do zapewnienia tej stabilności naszym klientom aż w pięciu sprawach sądowych. Cztery z tych zabezpieczeń zostały wydane przez Sądy Apelacyjne.

W dniu 21 listopada 2024 r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga (SSR del. Agnieszka Perehubka) uznał za nieważny spłacony w 2019 r. kredyt frankowy w mBanku SA z roku 2008. W toku tego samego postępowania doszło też do jednoczesnego oddalenia pozwu wzajemnego wniesionego przez bank o zapłatę kapitału. 

Na złoty medal zasługuje postawa Sądu, który zakończył sprawę wniesioną w sierpniu 2024 r, czyli dokładnie w 3 miesiące! Jest to w bodaj najszybciej uzyskany wyrok sądu warszawskiego w historii naszej Kancelarii.

W dniu 29 października 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSA Roman Dziczek), rozpoznając apelacje w sprawie kredytu frankowego złożone zarówno przez Bank, jak i kredytobiorcę (sygn. akt I ACa 700/23), wydał rozstrzygnięcie, które niestety spotkało się z naszym rozczarowaniem. Wyrok ma charakter zdecydowanie pro-bankowy.

Choć Sąd utrzymał w mocy orzeczenie o nieważności umowy kredytowej, orzekł jednocześnie, że powódce w ogóle nie należą się odsetki od dochodzonego przez nią świadczenia pieniężnego. Stało się tak dlatego, że Sąd uzależnił zwrot od Banku kwoty od zaofiarowania przez kredytobiorcę Bankowi kwoty kapitału kredytu, wprowadzając tym samym mechanizm tzw. prawa zatrzymania, zgodnie z postulatem zgłoszonym przez Bank w apelacji.